Na de oorlog

Oude bekende: Dick? Rustema (Marie Rustema-Klugkist)

Op 31 oktober 1945 werd Henk door de Vertegenwoordiging Ede van het Nederlandse Beheersinstituut ingevolge het Besluit Vijandelijk Vermogen aangesteld als beheerder van het vermogen van de kunstschilder Jan Coenraad Nachenius, die op dat moment gedetineerd was in Westerbork. Zijn zoon Herman (1925) had dienst genomen in het Duitse leger en was op 15-2-1945 omgekomen in Polen. (Noot: In Amsterdam was een bankierskantoor Nachenius en Zoon gevestigd. ) 

Het verblijf in gevangenschap met mensen van allerlei pluimage had een grote invloed op Henk. Alice zei in 1983 (na overlijden): Vader merkte toen, en het was een openbaring, dat socialisten ook mensen waren.

In 1965 ging Henk met Gerard, Yke Marij en Marianne nog een keer naar Zweden terug. 

In ... werd aan Henk het Verzetsherdenkingskruis toegekend.

Gaandeweg bleek dat hij zijn oorlogsverleden onvoldoende verwerkt had (concentratiekamp syndroom). Hij ging met vervroegd pensioen en kreeg van de Stichting 1940-1945 een aanvullend Bijzonder Pensioen voor oorlogsslachtoffers. Het was een zware last, met name ook voor zijnvrouw Ali. Zie ook brief van Henk uit 1977.