|  
              Hoofdpersonen:  | 
    		 
    		
            	| 
            	 
		 | 
           
          
              | 
           
         
        
        
          
           
          
          
          
       | 
        | 
      
         Op dze eerste zondag van ons bezoek moesten we allen optreden/preken. 
          En Leo Koffeman zelfs twee keer.Jeska en ik gingen samen met rev. Sangkhuma 
          naar een dorp een eind buiten Shillong, Sohryngkam. Eerst naar de predikant, 
          rev S.Blait Sing Nongket, een aa 
          Jeska en ik gingen samen met rev. Sangkhuma naar een dorp een eind buiten 
          Shillong, Sohryngkam. Eerst naar de predikant, rev S.Blait Sing Nongket, 
          een aardige man, die een jaar geleden deze afspraak al gemaakt had met 
          Sangkhuma. Zijn vrouw heet Wilanti Lartang. Daarna naar het gezin waar 
          we zouden eten die dag. Een zeer hartelijk gezin, mevr. Kliensinai Lyngdoh. 
          Er was in dat grote 'extended ' gezin nog een oude grootmoeder van 94 
          mevr. Lalia Lyngdoh. De bel van de kerk was daar zeer hoorbaar. Na de 
          tweede bel gingen wij met allen op Veel bekijks natuurlijk. Jammer genoeg 
          mocht er in de kerk van de dominee niet gefotografeerd worden. Later 
          begrepen we de zin van dit verbod, toen wij na de dienst op zijn minst 
          100 keer gefotografeerd zijn. In de buitenlucht, met allerlei combinaties 
          van mensen.Een vrij grote kerk, die in de loop van vijf minuten helemaal 
          gevuld was, er moesten banken bijgezet in het voorpor 
          Een vrij grote kerk, die in de loop van vijf minuten helemaal gevuld 
          was, er moesten banken bijgezet in het voorportaal. Zo te zien is men 
          bezig met de kerk te verbreden, aan een kant is men al klaar. Wij zitten 
          met een van de ouderlingen voor de preekstoel, dat schijnt de gewoonte 
          te zijn. Er is een voorzitter die de dienst regelt, deze zit ook op 
          de preekstoel, waar overigens meer stoelen staan. De voorzitter roept 
          mensen uit de gemeente om gebeden te doen en ook de zegen aan het eind. 
          Het is de gewoonte om de gebeden op zeer gedragen toon te houden, waarschijnlijk 
          als herinnering aan de 'welsh' geschiedenis. Volgens Sangkhuma zijn 
          ze meer 'Welsh' dan de echte 'Welsh' nu. Jeska hield een helder en informatief 
          verhaal. In die tijd zat ik voor de preekstoel en bekijk alles. Ik heb 
          een prachtig uitzicht over de vlakte buiten en naar de heuvels in de 
          verte.De mensen zijn op hun zondags. De mannen meestal in het pak, wat 
          de temperatuur betreft kan dat hier ook goed. De vrouwen in de echte 
          'Khasi dress', twee lappen van zij om hen heen gedrapeerd, heel elegant. 
          Verder dragen de vrouwen een shawl waar ze echt hun hoofd mee bedekken, 
          zoals Paulus bevolen heeft. Er zong een koor, heel mooi. De gemeente 
          zong ook prachtig, zonder begeleiding. De predikant fungeert als voorzanger, 
          hij zet telkens in en dan valt iedereen bij. Wij proberen beiden zo 
          lang mogelijk te preken, ik denk  
          Wij proberen beiden zo lang mogelijk te preken, ik denk dat men niet 
          te klagen heeft. Ons was verteld dat als een dominee kort preekt in 
          deze streek hij zich niet heeft voorbereid. Dit is anders in Mizoram.Tussen 
          de diensten waren we in het huis van de familie Lyngdoh. Omdat wij hun 
          dress zo bewonderden mocht 
          Tussen de diensten waren we in het huis van de familie Lyngdoh. Omdat 
          wij hun dress zo bewonderden mochten wij zelf een combinatie aan. Mooi 
          en gemakkelijk te dragen. Deze vrouwen dragen overigens gouden sieraden.Na 
          de laatste dienst krijgen we nogmaals een overvloedige maaltijd. Sangkhuma 
          spreekt een gebed uit voor de familie voor we vetrekken. We worden  
          Na de laatste dienst krijgen we nogmaals een overvloedige maaltijd. 
          Sangkhuma spreekt een gebed uit voor de familie voor we vetrekken. We 
          worden zeer hartelijk uitgezwaaid door de hele familie, we voelden ons 
          er echt thuis. Het is overigens een lange dag geworden, een echte werkzondag. 
        
         |