LITURGIE
Lucia Maria Dulfer-Luijendijk
afscheidsdienst 8
oktober 2002
Groet en bemoediging (zittend)
Zingen "Als alles duister is" (Taiz�)
Gebed
Leer ons de stilte van de eenvoud,
De stilte van de wijsheid,
Stilte van de liefde.
Stilte die spreekt zonder woorden,
Stilte van geloof.
Leer ons ons hart en onze geest tot stilte te brengen,
Dat we mogen luisteren naar de beweging van uw Geest
en uw aanwezigheid ervaren in de diepte van ons wezen.
Wij willen stil zijn voor U en gebeden de ruimte geven,
die door woorden niet kunnen worden bevat.
Luister niet naar onze woorden, maar naar ons biddend hart --
(stilte)
Onze tijden zijn in uw hand:
Er is een tijd om los te laten wat we moeten laten gaan.
Er is een tijd om aan te vatten waartoe we worden geroepen.
Er is een tijd om onder ogen te zien waarvoor we weg lopen.
Er is een tijd om te erkennen waar we op hopen en naar uitzien.
Onze tijden zijn in uw hand.
Vervul onze gebeden.
Laat komen uw Rijk.
Amen.
Op reis
Zingen gezang 7 : 1 en 4
Het woord van liefde, vrede en recht
is in uw eigen mond gelegd,
is in uw eigen hart geschreven.
Rondom u klinkt de stem van God:
vrijspraak, vertroosting en gebod,
vlak voor u ligt de weg ten leven.
Gebed bij het Woord
Lezing Markus 7 : 31-37
Overweging
Zingen gezang 448 : 1 en 2
Goddank, wij overdenken
't geheim van onze Heer,
het heil dat Hij wil schenken,
dat nieuw is altijd weer.
Bevrijd van onze zorgen,
begroeten wij de dag
en vrezen niet de morgen,
wat hij ook brengen mag.
Kort woord door Gerard Dulfer
Dankgebed en voorbeden
Responsie:
Zingen Eva's lied 87 "Voor wie gestorven is"
Blijf geborgen in je naam,
Wees als een mens gezegend.
Om wat je hebt gedaan, om wat i s nagelaten.
Wat soms is misgegaan, de scherven die je maakte.
Onvermijdelijke pijn
voor wie mensen zijn.
Blijf geborgen in je naam,
Wees als een mens gezegend.
Om je vasthoudendheid, om angsten in het donker.
De pijnen in je lijf, en je geloof in morgen.
Wisselvallig is het tij
voor wie mensen moeten zijn.
Blijf geborgen in je naam.
Wees als een mens gezegend,
Om wie je hebt getroost, gedragen in gedachten.
Je liefde en je hoop, de keren dat je lachte.
Alle zegening en heil
van wie mensen mogen zijn.
Blijf geborgen in je naam,
Wees als een mens gezegend,
Om heel je reisverhaal met alle mensenfouten.
Om vriendschap en begrip, en ongeschokt vertrouwen.
Om het leren mettertijd
van de naam 'Ik zal er zijn'.
Zending en zegen (staand)
Zingen gezang 398 : 2, 6 en 7
Wil nog de oude pijn ons hart vernielen,
drukt nog de last van 't leed dat ons beklemt,
o Heer, geef onze opgejaagde zielen
het heil waarvoor Gij zelf ons hebt bestemd.
Valt om ons heen steeds meer het diepe zwijgen,
De eenzaamheid, die nergens uitkomst ziet,
Laat ons dan allerwege horen stijgen
Tot lof van U het wereldwijde lied.
In goede machten liefderijk geborgen
Verwachten wij getroost wat komen mag.
God is met ons des avonds en des morgens,
Is zeker met ons elke nieuwe dag.
Voorganger: Ds Wybo Zoutman
Organist:
Hein Hof
terug naar begin van de pagina
|
