Home Contact Sitemap familieboom
Terug naar de vorige pagina
 

En zij togen aan het werk,
mensen die ooit vóór ons leefden,
in tijden lang geleden of gisteren nog.
Van hun werk leven wij.
Hun behoedzame aandacht, ooit aan deze wereld besteed,
en hun zorg voor leven, uit hun liefde geboren,
roepen wij dankbaar in herinnering.
Hun namen leven voort in ons hart,
hun stemmen in onze woorden
en hun woorden in de taal die wij spreken.
Onze voeten gaan wegen die zij ooit baanden.
En de ogen van ons hart zien uit naar toekomst
waarnaar zij ons in vrede voorgingen.
Hun leven leeft voort in het onze,
hun bewogenheid in de vrede
waartoe zij wegen baanden
en die we - hun weg vervolgend -
dankbaar met elkaar mogen delen.

Jacques Verhees
Tot voorbij de nacht
Gooi & Sticht 2000, p. 63



De mensen van voorbij

De mensen van voorbij
wij noemen ze hier samen.
De mensen van voorbij
wij noemen ze bij namen.
Zo vlinderen zij binnen
in woorden en in zinnen.
Zo zijn wij even bij elkaar.
Een beetje maar.

De mensen van voorbij
zij blijven met ons leven.
De mensen van voorbij
ze zijn met ons verweven
in liefde, in verhalen,
die wij zo graag herhalen.
Kunnen zij ons nog wat leren,
ons inspireren?

Vrij/bewerkt naar Hanna Lam


Blijf niet staren op wat vroeger was

Blijf niet staren op wat vroeger was.
Sta niet stil in het verleden.
Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnen - 
het is al begonnen, merk je het niet.

Huub Oosterhuis
Op dood en leven
Ten Have 2002, p. 47