Ploeg - Alida Woutera (1908 - 1998)

Ervaringen in de oorlogstijd

Meer informatie

Dankbetuiging U.K.

Hier komen Ali's belevenissen in oorlogstijd ter sprake. Op verzoek van Gerard en Lucie schreef zij in de tachtiger jaren een eigen verslag van de oorlogsperiode. Zij gaf daaraan de titel: "BELEVENISSEN VAN EEN GEZIN IN DE OORLOGSJAREN 1940 - 1945". Dit uitvoerige verslag kwam gereed in 1986.

Hier een korte beschrijving van de inhoud van het verslag opnemen??

Elders komen de belevenissen van haar man Henk Dulfer aan de orde.

Jannie Kloosterhuis (geb. 12-3-19.. ovl 26-11-1982) was tijdens de oorlogsjaren een grote steun voor Ali, o.a. door het beschikbaar stellen van kinderkleding.

UITSPRAAK Ali in januari 1998: Opa Ploeg zei tegen mij: we zullen de laatste boterham met je delen, maar je moet beloven dat je nooit 1 gulden zult aannemen van Jo Ratelband.

UITSPRAAK Ali op 15 januari 1997: Tijdens de oorlog stond een foto van Vader (Henk) op de schoorsteenmantel. Elke avond -voor het naar bed gaan- ging Moeder met G, J en Y naar de schoorsteenmantel zodat de kinderen Pappa even gedag zouden zeggen. Toen Vader op 15 augustus 1945 uit Zweden terugkwam vroeg Yke Marij: Is dat nou de Papa van de schoorsteen?

Toen Jaap aan het eind van de oorlog met gereedschap in de tuin speelde en Opa zei dat hij het terug moest brengen naar de bijkeuken omdat het van Papa was zei Jaap: 't Is niet van Papa, 't is van Mama.  

Voor het verlenen van onderdak aan geallieerde militairen (zie bijv. Leo Heaps, The grey goose of Arnhem, Futura Publications Limited, London, 1976, ISBN 0 8600 7509 5) kreeg Ali Dulfer-Ploeg offici�le dankbetuigingen uit de U.S.A. en U.K. 

Dankbetuiging U.S.A.

De joodse onderduikster Mevrouw Suse de Vries plantte voor mevr. A. Dulfer-Ploeg twee bomen in het Westerweel Woud. In het archief bevinden zich twee identieke documenten. Op deze documenten staat de volgende tekst:

"Ten name van mevr. A. Dulfer-Ploeg te Ede plant Suse de Vries een boom in Palestina ter herinnering aan de hulp, verleend in de donkere jaren der Duitse bezetting (1940-1945). Op de rand staat de tekst "De rechtvaardige zal groeien als een palmboom, hij zal wassen als een cederboom op Libanon. ps. 92.vs.13"

UITSPRAAK MOEDER DULFER (20 augustus 1997): nadat ze verteld heeft haar tranen niet te hebben kunnen bedwingen bij het lezen van een artikel in het kerkblad over een joodse jongen die tijdens de oorlog verborgen was door een verpleegster (en haar moeder) en bij het doorwerken van een van de laden van haar bureau: "Mijn kiezen slijten blijkbaar af; ik kan ze minder goed op elkaar houden".

Voorjaar 1996 rond 88ste verjaardag:
1. heb mijn hele dagen ervaren: 'Ik ben met U alle dagen'
2. ik had nooit gedacht dat ik 88 jaar zou worden. mijn taak is blijkbaar nog niet afgelopen. Gerard: voorbeeld is misschien uw contact met de kunstschilder uit Arnhem die op zoek was naar U i.v.m. het in huis nemen van twee British Airforce leden ( adres van de kunstenaar die op zoek was naar degenen die een engelse piloot hadden opgevangen en aan wie ze haar verhaal liet lezen . C.C. v.d. Bosch, Utrechtseweg 173, 6812 AC Arnhem)

In de zeventiger jaren gaf Henk zijn briefwisseling met Moeder in oorlogstijd vanuit Zweden aan Wim en Nan Nugteren te lezen. Ali was daar zeer verbolgen over. Toen Wim en Nan de brieven terugkwamen brengen zei Ali dat ze hoopte dat ze zo prudent geweest waren om de brieven niet te lezen. Ze zeiden dat ze dat wel gedaan hadden om een beter begrip te krijgen. Ali was boos maar besloot (i.v.m. belang van relatie met Wim & Nan met Henk) na verloop van tijd: "Neem de spons en poets het uit; begin overnieuw". Het werd overigens ook wat Ali betreft een zeer hechte relatie. Achteraf denkt Ali dat het toch goed geweest is dat Wim en Nan van de achtergronden op de hoogte waren.