Loes Dulfer (1923-2005)

Werk/Loopbaan

Als Loes geslaagd is voor het eindexamen van de leraressenopleiding in Amersfoort wordt ze in mei 1944 lerares huishoudkunde bij de Openbare Huishoudschool in Nijmegen (Groesbeekseweg 15). Jonge, ongetrouwde leraressen moeten daar verplicht in het internaat wonen. In september 1944 wordt de oorlogssituatie precair. Verschillende jonge leraressen (ook Loes) willen naar huis. Het hoofd van de school, Juffrouw Suurmond, beschouwt dit als desertie en spreekt over ratten die het schip verlaten. Vlak voor vertrek moeten ze allemaal in de kamer komen. Ieder afzonderlijk wordt gevraagd of zij wil vertrekken en krijgt als ja gezegd wordt toegevoegd dat ze een rat is. Loes is woedend en besluit vanuit Ede een brief te schrijven waarin ze vraagt deze kwalificatie terug te nemen. Vader en Moeder lezen de brief en staan achter de inhoud.

Na haar vlucht uit Nijmegen meldt Loes zich bij aankomst in Ede als vrijwilligster bij het Bureau Afvoer Bevolking (BAB). Dit bureau heeft de zorg voor de opvang van vluchtelingen uit het oorlogsgebied Mook en Gennep. Daarna gaat ze als vrijwilligster van het Rode Kruis als verpleegkundige hulp in het noodziekenhuis Buitenzorg werken.

Als Loes na de oorlog per jeep teruglift naar Nijmegen neemt Suurmond niets terug, maar Loes is inmiddels zo volwassen geworden dat ze rustig haar mening geeft. Als ze op haar kamer terugkomt vindt ze het dagboekje terug dat ze bij haar vlucht achtergelaten had. Ze had het boekje getiteld "In de schuilplaats des Allerhoogsten" van Vader en Moeder gekregen. Het boekje bleek beschadigd. Er was een kogel of granaatscherf ingedrongen. Het beschadigde boekje is nog steeds in haar bezit.

Haar activiteiten in oorlogstijd in Ede hebben haar veranderd. Eigenlijk wil ze de verpleegkunde in (oorzaak: ze werkte tijdens het laatste deel van de oorlog als 'zuster' ('verpleegster') in het noodziekenhuis in Ede). Ze neemt al snel ontslag in Nijmegen, maar wordt door een oud studiegenoot Janneke Jorritsma warm gemaakt voor een leuke huishoudschool in Leeuwarden en besluit te solliciteren. Ze wordt aangenomen. Eind augustus 1945 verhuist ze naar Leeuwarden (volgens persoonsbewijs in Lijsterstraat 67; vanaf 29 november 1945 Emmakade 92; vanaf 3 september 1946 Vred de Vriesstraat 11). Suurmond zegt bij afscheid in Nijmegen: als je terug wilt komen ben je altijd hartelijk welkom.

In Leeuwarden heeft ze een prachtige tijd. Ze is heel actief in Jeugd en Evangelie (J & E). De leden hebben verschillende protestantse achtergrond; het is geen gereformeerde vereniging. Er wordt heel veel gepraat. Men organiseert ook kampen. Jonge predikanten in opleiding zoals Okke Jager en Herman Vollenhove verzorgen daar inleidingen (?). Ze heeft in Leeuwarden o.a. contact met de oudste kinderen Mak. Ook is ze lid van de ARJOS, de jongerenorganisatie van de Anti-Revolutionaire partij (ARP)..

Later lerares Acte N7 aan de huishoudschool in Leeuwarden 1945-1951; adjunct directrice in Amsterdam 1951-1953?; Den Haag 1953-1958; Leeuwarden (directrice) 1958-1960. Dit schooltype werd later minachtend de Spinazie Academie genoemd en uiteindelijk opgeheven. Vakken als warenkennis, e.d. werden aan het eind van de negentiger jaren in een nieuw kader weer ingevoerd in het curriculum van het M.O. (nu niet alleen voor meisjes maar ook voor jongens). In Den Haag haalde ze haar middelbare aantekening.

Na haar huwelijk (zie hieronder) was ze nog part-time lerares in Haarlem, Amsterdam, en Den Haag.

Reeds vroeg wordt ze benaderd om boeken te schrijven t.b.v. de Huishoudschool. Ze leverde o.a. bijdragen voor het boek Handig Huishouden (?) uitgegeven door uitgeverij Born in Assen. Het betrof een samenwerking met het bedrijfsleven. Leraressen schreven in dit boek kommentaar bij productinformatie.

Na haar huwelijk (zie elders) werd zij opnieuw benaderd door Wolters-Noordhoff. De heer Schaafsma zat reeds jaren achter haar aan, maar ze had 'geen tijd'. Samen met E. (Liesbeth) Munnik (e.a.) schreef ze Warenkennis Wasbehandeling.

L.G. van der Burg-Dulfer en E.Munnik
Zorg voor de kleding en de gezondheid
Deel 1 en 2 (1973)
Wolters-Noordhoff, Groningen
Werkschrift voor het meisjesnijverheidsonderwijs
ISBN 90-01-98501-7

Verder was ze in die jaren vertegenwoordigster/ bemiddelaarster voor een au-pair organisatie uit de USA die gerund werd door de advocate Elisabeth Gruen. Deze kwam zo nu en dan naar Nederland voor overleg (in Hilton, Amsterdam). Loes werd voor haar bemiddelingswerk uitbetaald in dollars.