Bezoek Dr Ranjan Babu op
zaterdag 15 februari 2003

Dr Ranjan Babu en zijn vrouw zijn in de loop der jaren goede vrienden van Lucie geworden. Ranjan Babu was in 1985, samen met een collega, de eerste bezoeker uit India die Lucie in haar functie secretaris ZWD in Leusden bezocht. Ze was pas enkele dagen in functie. Hij vertelde haar uitgebreid over de positie van de Dalits en vroeg steun voor de Dalit Open University.

Dr Ranjan Babu was 30 jaar universitair docent sociologie. In 2000 ging hij met pensioen. Hij zette in die 30 jaar een veelheid aan organisaties t.b.v. de Dalits op.

Ranjan Babu was ook de grondlegger van de organisatie CARDS, die na een grote natuurramp in 19.., noodhulp gaf aan duizenden getroffen Indiers. Hij kreeg daarvoor steun van het Algemeen Diakonaal Bureau van de Gereformeerde Kerken.

Naast CARDS en de Dalit Open University ook nog enkele scholen voor gehandicapten en een groot huiswerkbegeleidingsproject voor leerlingen van ouders die analfabeet zijn. Zijn zoon Frank Viswanth assisteert hem in zijn werk. Hij zette o.a. het Child Guidance Centre en het Dr Lucy Dulfer Home for the Aged in Hyderabad op.

Lucie bezocht Ranjan Babu ongeveer een keer per 3 jaar in zijn woonplaats Guntur in de deelstaat Andra Pradesh. Ranjan Babu waardeerde het buitengewoon dat zij zich absoluut niet als een 'kerkvorst' opstelde, maar menselijk geinteresseerd was. Daardoor kon zich een echte vriendschap tussen hen ontwikkelen.

Ranjan Babu's (over)overgrootmoeder was gehandicapt geboren, met korte armpjes en beentjes. Zij werd opgevangen door een engelse zendeling en kreeg een schoolopleiding. Na terugkeer in haar geboortestreek zette zij een school op, waarvan zij onderwijzeres/schoolhoofd werd. Zij kreeg 5 niet-gehandicapte kinderen, die allemaal leerkracht werden. Onderwijs en zorg voor gehandicaptenzorg hebben altijd hun stempel gezet op de activiteiten van de familie. Vijf generaties van zijn familie zijn christen.

Ranjan Babu gaf tijdens het bezoek zijn eigen, zeer aansprekende interpretatie van het Bijbelverhaal van de 'spijziging van de 5000'. De mensen die de berg opgingen waren echt niet zo dom om geen proviand voor onderweg mee te nemen. Toen Jezus vroeg wie er voedsel bij zich had kwam een kind (jongen) naarvoren met 2 broden en 5 vissen. Het voorbeeld van dit kind had tot gevolg dat bij de andere aanwezigen 'de knop om ging' en zij bereid waren om hun proviand zonder restrictie te delen. Er bleef zelfs over. Als Jezus zegt dat je om te geloven moet 'worden als een kind' kun je denken aan dit verhaal. Hoe dit kind bij de andere aanwezigen een ommekeer in hun gedrag teweeg bracht.