Familie historie

Hoofdpersonen:



Meer informatie

Keulen 1934



Meer informatie

1945: at garden of Ruth & Arthur in H�llriksnas (?)
vlnr Lotte, Ruth, Henk, Emma, her sister Ester, Inger

Dankbetuiging U.K.

Henk Dulfer en Ali Dulfer-Ploeg

Oorlog 1940-1945

Voor de oorlog

In 1934 bracht Henk een bezoek aan Duitsland. In Duitsland was het nationaal-socialisme toen al manifest zoals blijkt uit onderstaande foto die hij in Keulen nam.

In augustus 1935 ging hij -samen met Barend Geskus- met een NCRV-reis voor vacantie naar Zwitserland/Duitsland. Ze bezochten met het gezelschap o.a. M�hlehorn aan de Walensee.

Dictatoriale neigingen (1935)

Tijdens deze vacantietrip maakten ze ook nog een foto waarop bij wijze van grap de nazigroet gebracht werd. Zie verder meer informatie over Henk in de periode voor de oorlog.

Eerste oorlogsjaren

Over de eerste oorlogsdagen maakte Ali Dulfer-Ploeg in Gerard's Babyboek (geboren 17 januari 1940) enkele aantekeningen. Op de eerste oorlogsdag 10 mei 1940 arriveerden de eerste Duitse troepen reeds in Ede. De volgenden morgen kwamen Opa en Oma met tante Loes bij Henk en Ali in hun woning aan de Grotestraat logeren.

Op Zondagmorgen, 1e Pinksterdag werd besloten dat ze moesten vluchten. De koffers werden op de fietsen gepakt alsook de dekens. Gerard werd in de kinderwagen gepakt en nauwelijks half zeven vertrokken ze. Ze gingen naar Wolfheze en vonden een toevlucht bij de familie van Silfhout. Zie verder meer informatie over de eerste oorlogsjaren.

Arrestatie en gevangenschap van Henk Dulfer

5 november 1942 gearresteerd in Ede (zie boek Th.A. Boeree en Verslag A.W. Dulfer-Ploeg)

6 november 1942 binnen gebracht (evenals zijn vader Gerrit Dulfer) in de gevangenis van Scheveningen (gevangene nummer 9286) (Over gevangenis in Scheveningen, zie Oranjehotel).

9 december 1942 overgebracht naar Vught en daar geregistreerd als gevangene 8453.

5 september 1944 vertrek uit Vught (vgls NIOD-brief op 6 september)

8? september 1944 aankomst in Sachsenhausen/ Oranienburg, waar hij o.a. in het Akdo Rathenow te werk gesteld werd.

1 december 1944 gaat werken bij de afdeling "Geld und Wertsachenverwaltung" van KZ Sachsenhausen

21 april 1945 vertrek uit Sachsenhausen

28 april 1944 ontslagen in bos van Beelow

29 april 1945 Lubeck

30 april 1945 naar Zweden

2 mei 1945 aankomst in Zweden (zie memorandum Millenaar 19 Juni 1946 in archief)

8 juni 1945 eerste bericht van Henk arriveert in Ede.

12 augustus 1945 aankomst in Amsterdam

Voor brede achtergrondinformatie over de oorlogssituatie in Ede zie het boek van Th.A. Boeree, Kroniek van Ede gedurende de bezettingstijd, Drukkerij J.Frouws en Zn, Ede, 1949; zie enkele citaten uit dit boek)

In 1945 schreef Henk's vriend Piet Jongeling een verslag van de dodenmars door het woud van Beelow in april 1945. Het verslag werd jaren later nog eens als feuilleton afgedrukt in het (Dagblad voor het Noorden?). Zie document De wedloop met de dood. Tijdens de dodenmars werd Henk vrij gelaten. Hij slaagde erin per schip naar Zweden uit te wijken.

Dr Edouard Calic, medegevangene in Sachsenhausen en kompaan tijdens de dodenmars, had in de zestiger jaren nog contact met Henk Dulfer i.v.m. de zaak Johannes van der Lubbe, die ter dood gebracht werd opbeschuldiging van het in brand steken van het Rijksdaggebouw in Berlijn in 1933 (zie dossiemap met stukken)

Zweden

In Zweden werd Henk eerst opgenomen in een ziekenhuis in Ljungby. Hij werd zeer goed opgevangen, o.a. door Emma en Frederik Lindgren. Frederik was havenmeester in Trelleborg.

(Noot: het eerste kind van Henk en Ali na de oorlog kreeg de namen Alice Emma.)

24-06-1945 Ziekenhuis Ljungby
(klik op hoofd Henk voor vergroting)

Vanuit Zweden begin hij brieven te schrijven naar zijn vrouw Ali. Op 8 juni 1945 arriveerde het eerste bericht in Ede. De brieven die hij vanuit Zweden schreef zijn bewaard gebleven. Voor meer informatie over zijn verblijf in Zweden, zie de uitgetypte versie van deze brieven zweden1_9.htm)

Zie ook Fotos uit Ljungby (Zweden 1945)

Na de oorlog

Oude bekende: Dirk Rustema was zendamateur in Middelstum(GR) met als roepletters PA0DR. Hij werd gearresteerd omdat hij, net zoals hij al jaren gewend was, in de ochtend met zijn zender kontakt had met een engelse radio vriend. Vader ontmoete hem in Sachsenhausen. Ook hij liep mee in de hongertocht na de ontruiming van het kamp. PA0DR overleefde de oorlog en werd een bekend radioamateur door zijn bijzondere antenne bouwsels. Marie Rustema-Klugkist was de Weduwe van Dirk Rustema.

Op 31 oktober 1945 werd Henk door de Vertegenwoordiging Ede van het Nederlandse Beheersinstituut ingevolge het Besluit Vijandelijk Vermogen aangesteld als beheerder van het vermogen van de kunstschilder Jan Coenraad Nachenius, die op dat moment gedetineerd was in Westerbork. Zijn zoon Herman (1925) had dienst genomen in het Duitse leger en was op 15-2-1945 omgekomen in Polen. (Noot: In Amsterdam was een bankierskantoor Nachenius en Zoon gevestigd. )

In 1965 ging Henk met Gerard, Yke Marij en Marianne nog een keer naar Zweden terug.

In ... werd aan Henk het Verzetsherdenkingskruis toegekend.

Pas op latere leeftijd werd de invloed van de oorlog op Henk duidelijk. Hij werd

Invloed van gevangenschap

Alice zei in 1983 (na overlijden): Vader merkte toen, en het was een openbaring, dat socialisten ook mensen waren.

Zie ook brief van Henk uit 1977.

Belevenissen van Ali Dulfer-Ploeg

In het voorgaande kwamen vooral de belevenissen van Henk aan de orde. In Ervaringen in oorlogstijd komen Ali's belevenissen ter sprake. Op verzoek van Gerard en Lucie schreef zij in de tachtiger jaren een eigen verslag van de oorlogsperiode. Zij gaf daaraan de titel: "BELEVENISSEN VAN EEN GEZIN IN DE OORLOGSJAREN 1940 - 1945". Het kwam gereed in 1986.

Ali was - binnen de grenzen die de zorg voor haar 3 kinderen stelde - actief in allerlei verzetsactiviteiten, w.o. het verbergen van een joodse burger (Suze de Vries), het verbergen van gewonde, geallieerde militairen, het vervoer van valse documenten, e.d. Een aantal van deze activiteiten (onderbrengen van Suze de Vries en vervoer van vervalste documenten) vond plaats op verzoek van, in samenwerking met, Wim en Koos Smit-Ploeg (zie o.a. opmerkingen over activiteiten van Wim Smit).

Voor het verlenen van onderdak aan geallieerde militairen (zie bijv. Leo Heaps, The grey goose of Arnhem, Futura Publications Limited, London, 1976, ISBN 0 8600 7509 5) kreeg zij offici�le dankbetuigingen uit de U.S.A. en U.K.

De joodse onderduikster Mevrouw Suse de Vries plantte voor Ali twee bomen in het Westerweel Woud in Palestina/Israel. Zie meer informatie over haar ervaringen.